Θάνια Τζανακάρη: Μια ξεχωριστή γιατρός- άνθρωπος!

Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την ιατρική;

Μεγάλωσα σε οικογένεια ιατρών που αγαπούσε πολύ τη μάθηση. Ήμουν μια άριστη μαθήτρια από τα πρώτα μου σχολικά χρόνια και κληρονόμησα μάλλον από τον πατερά μου μια αρκετά ισχυρή προσωπικότητα. Θέλω δηλαδή να πω πως από την παιδική μου ηλικία μού άρεσε να παίρνω αποφάσεις, λειτουργούσα πάντα με ψυχραιμία και μεθοδικότητα και φυσικά αγαπούσα και συμπονούσα κάθε έμψυχο ον. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ασκεί κάποιο άλλο επάγγελμα. Σπούδασα ιατρική στη Θεσσαλονίκη στο ΑΠΘ όπου και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου με τον τίτλο της ειδικότητας του γενικού-οικογενειακού γιατρού.

Ποια τα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του ένας γιατρός;

Το πρωτεύον χαρακτηριστικό που πρέπει να είχε είναι η αγάπη και ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο, χωρίς αυτές τις αρχές δεν νομίζω ότι κάποιος γιατρός μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του. Πρέπει να έχει μεγάλη υπομονή και να του αρέσει το διάβασμα. Μετά την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας πρέπει να ξέρει ένας νέος γιατρός ότι το διάβασμα δεν σταματάει. Έτσι και εγώ ακολούθησα μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην επείγουσα προνοσοκομιακή ιατρική και στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας.

Τέλος, πιστεύω ότι σημαντικό προσόν για έναν ιατρό είναι και η εξωστρέφεια. Ένας εσωστρεφής γιατρός δύσκολα κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου, όσο καλός και να είναι στο έργο του.

Στην εποχή μας την εποχή του κορωνοϊού βιώσαμε πρωτόγνωρες συνθήκες. Πως θα περιγράφατε το έργο σας, ένα έργο πολύ δύσκολο καθώς βρεθήκατε στην πρώτη γραμμή της μάχης

Ασκώ το επάγγελμα του γενικού-οικογενειακού ιατρού μέσα από το ΕΣΥ σχεδόν 15 χρονιά, αλλά η χρονιά αυτή που πέρασε ήταν η δυσκολότερη στην καριέρα μου. Η καθημερινότητά μου είχε πολύ άγχος και φόβο για την επόμενη μέρα. Φοβούμουν μην κολλήσω η ίδια και μεταφέρω τον ιο στα παιδιά μου. Υπήρχε μεγάλο διάστημα που δεν αγκάλιαζα τα ίδια μου τα παιδιά και αυτό το συναίσθημα το θυμάμαι ακόμα.

Μέσα στη δουλειά μου έπρεπε να είμαι γιατρός και ψυχολόγος μαζί, χωρίς πολλά περιθώρια ξεκούρασης και βιώνοντας καθημερινά τον ανθρώπινο πόνο, γιατί έβλεπα και ζουσα πολύ άσχημες καταστάσεις για ασθενείς μου , φίλους, συγγενείς…

Ακόμα θυμάμαι το κινητό μου να χτυπάει όλες τις ώρες, μέρα-νύχτα, από ασθενείς ή συγγενείς τους και να πρέπει να βρω το κουράγιο να τους απαντήσω. Θέλω να πιστεύω πως τα δυσκολότερα πέρασαν.

Πιστεύετε ότι η επιστήμη της ιατρικής κατάφερε μέσα από την πανδημία να κερδίσει σε μεγαλύτερο βαθμό την εμπιστοσύνη της κοινωνίας;

Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που κερδίζεται με τον χρόνο, η ιατρική εξάλλου πάντα κάνει βήματα παρακάτω. Ένα μεγάλο επίτευγμα είναι η ανακάλυψη του εμβολίου κατά του κορονωιου σε σύντομο χρονικό διάστημα και η μαζική παραγωγή του, έτσι ώστε να καλυφθεί ο πληθυσμός της υφηλίου από άκρη ως άκρη, χωρίς φυλετικές ή κοινωνικές διακρίσεις. Πολύ ευχάριστες και αισιόδοξες είναι και οι εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας των νοσηλευμένων. Στο τέλος της όλης πανδημίας πιστεύω ότι και θα έχουμε κερδίσει και τον τελευταίο δύσπιστο πολίτη.

Φαντάζομαι ότι το ωράριο σας είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Έχετε ελεύθερο χρόνο και αν ναι πως φροντίζετε να τον αξιοποιείτε;

Ο ελεύθερος χρόνος, αν και περιορισμένος, είναι χρόνος που ορίζουμε εμείς ως ελεύθερο. Μέσα σ αυτόν τον χρόνο ασχολούμαι με τα παιδιά μου, μου αρέσει πολύ να περνάω χρόνο μαζί τους, απλές καθημερινές στιγμές που στο τέλος της μέρας με κάνουν ευτυχισμένη.

Έχω επίσης κάλους και πραγματικούς φίλους, κάποιους διπλά μου και αρκετούς αρκετά μακριά μου, και μου αρέσει να μοιράζομαι χρόνο μαζί τους, είτε να πιώ έναν καφέ στην πόλη μας είτε να κάνω ένα ταξίδι, διακοπές κτλ.

Τέλος, μου αρέσει η επαφή με τη φύση και η μουσική.

Ποιες οι συμβουλές που θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με την ιατρική;

Αρχικά θα του έλεγα να εξοπλιστεί με πολλή υπομονή, γιατί ο χώρος αυτός έχει πολλές και ποικίλες δυσκολίες. Θα πρέπει να είναι ευγενικός και συμπονετικός. Να εκπέμπει αυτοπεποίθηση και σιγουριά.

Θα συμπλήρωνα πως είναι ένα επάγγελμα που αξίζει τον κόπο να το ασκείς, γιατί η αγκαλιά και το ευχαριστώ που εισπράττεις από τον κόσμο, είναι η μεγαλύτερη πληρωμή.

Πως θα περιγράφατε την καθημερινότητά σας;

Το σίγουρο είναι πως δεν είναι βαρετή. Καθημερινά κάνω τακτικό ιατρείο, εφημερεύω για επείγοντα περιστατικά και συμμετέχω ενεργά σε ομιλίες και συνέδρια, φροντίζοντας έτσι να ενημερώνομαι για τις τρέχουσες ιατρικές εξελίξεις.

Το τελευταίο διάστημα ασχολήθηκα με την οργάνωση και λειτουργία του εμβολιαστικού κέντρου του Κέντρου Υγείας Μουζακίου. Πρόσφατα έχω εκλεγεί και αντιπρόεδρος στην πανελλήνια εταιρεία γενικής ιατρικής (ΕΛΕΓΕΙΑ) πιστεύοντας πως από τη θέση αυτή έχω πολλά να προφέρω στην επιστημονική εξέλιξη της ειδικότητας μου.

Πως θα περιγράφατε τον εαυτό σας μέσα από μια οικεία-οικογενειακή ματιά;

Αγαπώ πάρα πολύ τα παιδιά μου και πιστεύω πως είμαι μια πολύ καλή μαμά. Για μένα είναι η προτεραιότητα μου.

Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί τους, μέσα και έξω από το σπίτι. Καλώ συχνά φίλους στο σπίτι, είμαι πολύ κοινωνική, μου αρέσει η επαφή με τον κόσμο και απολαμβάνω την καλή παρέα.

Έχετε ανεκπλήρωτα όνειρα που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε στο άμεσο μέλλον;

Αυτό που θα ήθελα να κάνω στο άμεσο μέλλον είναι ένα ταξίδι στην Αμερική. Θα ήθελα να επισκεφτώ τη Νέα Υόρκη και να την περπατήσω απ’ το Γκρίνουιτς Βίλατζ στην Τσάιναταουν μέχρι την Τάιμς Σκουέρ στο Σέντραλ Παρκ. Να χαθώ μέσα στους επιβλητικούς ουρανοξύστες και να αφεθώ στην αυθεντικότητα ενός μιούζικαλ.

Θα ήθελα όμως στο ταξίδι μου αυτό να ζήσω από κοντά και τη λειτουργία των νοσοκομείων της Αμερικής, να συλλέξω πληροφορίες από την οργάνωσή τους και να μυηθώ στις επιστημονικές εξελίξεις που πρόωρα λαμβάνουν χώρα εκεί.

Ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στον κόσμο

Να κάνετε πάντα αισιόδοξες σκέψεις και να χαμογελάτε, γιατί με αυτόν τον τρόπο εκτός από τον εαυτό σας βοηθάτε πάντα και τους γύρω σας.