Η Άννα Μαρία Γιώτα είναι μόλις 19 ετών και μετρά ήδη πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της, αφού από 5 ετών ασχολείται με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα το shidokan karate, φτάνοντας έως και το επίπεδο του πρωταθλήτισμου.
Στη συνέχεια, αποφάσισε να ασχοληθεί το kick box, όπου σημειώνει πολλές διακρίσεις, νίκες και νοκ άουτ.
Αυτό το διάστημα σπουδάζει στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. Τρικάλων και ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με ένα μαχητικό, δυναμικό άθλημα όπως είναι το kick boxing ;
Το kick boxing δεν μου φάνηκε ποτέ κάτι ξένο στη ζωή μου. Από την ηλικία των 5 ετών ασχολούμουν με το shidokan karate, στην ηλικία των 14 ετών αποφάσισα να ξεκινήσω και το kick box για να γνωρίσω μία άλλη πολεμική τέχνη με αφορμή ένα σεμινάριο. Για 2 χρόνια ασχολούμουν και με τις δύο πολεμικές τέχνες πολύ δυναμικά, καθώς κατέβαινα συνέχεια σε αγώνες και ήμουν συνεχώς σε προετοιμασίες. Οι υποχρεώσεις όμως ήταν πολλές, όπως το σχολείο και το διάβασμα. Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω μόνο το kick box, το οποίο μίλησε από την πρώτη στιγμή στην καρδιά μου και ήθελα να εξελιχθώ, το είχα πραγματικά ερωτευτεί.
Είσαι μια δραστήρια επαγγελματίας. Αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σους;
Η αλήθεια είναι ότι μπήκα δυναμικά και γρήγορα στον εργασιακό χώρο, πάνω στο επάγγελμά μου, όπου είμαι φοιτήτρια των Τ.Ε.Φ.Α.Α. και εργάζομαι σε γυμναστήριο. Ο προσωπικός χρόνος είναι πολύ περιορισμένος, όμως πιστεύω πως αν υπάρχει πρόγραμμα και θέληση όλα τα προλαβαίνεις.
Η πανδημία έφερε τα πάνω – κάτω στις ζωές όλων τόσο σε επαγγελματικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο, αφού άλλαξε η καθημερινότητα μας. Εσένα σε ποιο βαθμό σε επηρέασε;
Η πανδημία επηρέασε πολλά επίπεδα τη ζωή μου, σε προσωπικό επίπεδο άλλαξαν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, αποξενώθηκα όπως αρκετός κόσμος για καιρό και έγινε ένα «ξεκαθάρισμα» ανθρώπων που πιστεύω κάποια στιγμή όλοι πρέπει να κάνουν στη ζωή τους. Σε επαγγελματικό επίπεδο, ήρθαν οι πιο απρόσμενες αλλαγές που δεν τις είχα προβλέψει, πολλές επαγγελματικές προτάσεις και τελικά ξεκίνησα δουλεία σε γυμναστήριο. Το πιο δύσκολο κομμάτι μέσα στην όλη κατάσταση για εμένα ήταν οι σπουδές μου, το πανεπιστήμιο, ήταν δύσκολη η παρακολούθηση μαθημάτων μέσω υπολογιστή, πόσο μάλλον στα πρακτικά μαθήματα που στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. είναι αρκετά πολλά.
Με τι ασχολεισαι αυτό το διάστημα; Τα επόμενα σχέδια σου σε επαγγελματικό επίπεδο;
Αυτό το διάστημα, όπως προείπα εργάζομαι σε ένα γυμναστήριο, κατακτώ πολλές γνώσεις και εμπειρίες. Με τη νέα σεζόν από Σεπτέμβρη, έχω πολλά στο πλάνο μου, κάποια από τα σχέδια μου είναι ότι στο κανάλι της Θεσσαλίας στο TV10 θα ξεκινήσω μία νέα εκπομπή γυμναστικής, ανυπομονώ λοιπόν να ξεκινήσω! Τα υπόλοιπα σχέδιά μου θα εξαρτηθούν από την κατάσταση που θα επικρατεί τον Σεπτέμβρη και από διάφορους άλλους παράγοντες για αυτό τον λόγο δεν μπορώ ακόμα να ανακοινώσω κάτι. Πάντως, έρχονται όμορφα πράγματα!
Θα ωθούσες νέα παιδιά να ασχοληθούν με τον χώρο του αθλητισμού;
Οι εποχές που ζούμε είναι περίεργες, η εγκληματικότητα κάθε μέρα αυξάνεται , το διαδίκτυο στη ζωή των νέων και των παιδιών έχει μπει οριστικά. Δυστυχώς τα παιδιά όσο πάει και αποξενώνονται, δεν κοινωνικοποιούνται, δεν ξέρουν να παίζουν, να λερώνονται, να τρέχουν. Έτσι ο αθλητισμός φυσικά και βοηθάει κάθε παιδί σε όλα αυτά, αμβλύνει σίγουρα τα παραπάνω προβλήματα. Ένας πρωταρχικός ρόλος να ξεκινήσει κάποιος να αθλείται και συγκεκριμένα να ξεκινήσει πολεμικές τέχνες είναι, μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ξέρει να αμύνεται και του μαθαίνει να κοινωνικοποιείται. Ένας άλλος πολύ σοβαρός λόγος είναι η τόνωση της αυτοπεποίθησης, το κάνει να πιστέψει στον εαυτό του και να υπερασπιστεί το εγώ του. Ειδικότερα για τα παιδιά, αυτό είναι πολύ σημαντικό αφού στις μέρες μας δυστυχώς η μάστιγα του bulling έχει γίνει καθημερινότητα, τα παιδιά που πέφτουν θύματα συνεχώς αυξάνονται, ένα τέτοιο παιδί υπήρξα και εγώ στο παρελθόν, οι πολεμικές τέχνες με βοήθησαν να σηκωθώ στα πόδια μου και να σταματήσω να φοβάμαι, να πιστεύω στον εαυτό μου και να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Ετσι, ναι θεωρώ όχι απλά σημαντικό αλλά αναγκαίο να αθλείται ένα παιδί και να γνωρίζει βασικές γνώσεις πολεμικών τεχνών.
Θα προέτρεπες τις γυναίκες να ασχοληθούν με την αυτοάμυνα; Και εάν ναι γιατί;
Για μία γυναίκα είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να υπερασπίζεται τον εαυτό της και να αμύνεται, οι περισσότερες γυναίκες φοβούνται να περπατήσουν στο πεζοδρόμιο το βράδυ. Το να γνωρίζεις να αμύνεσαι μπορεί να μη σου παίρνει όλο το φόβο αλλά νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια. Οι γυναίκες που κακοποιούνται, φοβούνται και δεν μιλάνε είναι πάρα πολλές δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας. Κάθε μέρα στην τηλεόραση ακούμε για εγκλήματα, οι εποχή μας πάει από το κακό στο χειρότερο. Πολλές γυναίκες έχω γνωρίσει να με ρωτάνε «μήπως είμαι μεγάλη; Μήπως είμαι αγύμναστη; Μα, έχω παραπάνω κιλά.». Όχι η αυτοάμυνα, οι πολεμικές τέχνες είναι για όλους! Δεν υπάρχουν «ανδρικά» αθλήματα, ανδροκρατούμενος χώρος είναι ναι ο χώρος των πολεμικών τεχνών, όμως αυτό τα τελευταία χρόνια με μεγάλη μου χαρά λέω ότι αλλάζει. Ελπίζω να συνεχίσει να ανθίζει για όλους ο χώρος της αυτοάμυνας-πολεμικών τεχνών!
