8 σημεία για καλό φαγητό στα Τρίκαλα και την Καλαμπάκα

Λίγες εβδομάδες πριν βρεθήκαμε στα Τρικαλα και την Καλαμπάκα, όπου μπορεί ο τουρισμός να αποτελεί μία δικλίδα ασφαλείας, την ίδια στιγμή, όμως, οι άνθρωποι δεν εφησυχάζουν και ο καθένας από τη δική του σκοπιά, προσπαθεί για μία καλύτερη οπτική.

Σε κάθε βήμα ακούς και για μία ιδέα: πολλές από αυτές είναι ήδη πράξη, κάποιες άλλες είναι στο δρόμο της υλοποίησης.

Με άξονα τη γαστρονομία και τα προϊόντα, επισκεφτήκαμε και μιλήσαμε με τους πρωτεργάτες τις καθεμίας από αυτές και σας τις παρουσιάζουμε.

Μία κλασική μαγείρισσα, από τον παιδικό σταθμό, στην κουζίνα του Ευφρόσυνο στο Καστράκι

Το Ευφρόσυνο βρίσκεται στη σκιά των Μετεώρων και η κυρία Ελένη αποτελεί την ψυχή του. «Για 30 ολόκληρα χρόνια ήμουν μαγείρισσα σε παιδικό σταθμό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη από τα να μαγειρεύεις για τα παιδάκια» θα μας πει όταν την συναντήσαμε στο εστιατόριο.

Την σκέφτομαι ανάμεσα σε αυτές τις φωνές των παιδιών να ετοιμάζει το μενού της ημέρας. Γλυκιά και καλοσυνάτη. «Τι τους μαγειρεύατε;» την ρωτάω. «Υπήρχε πρόγραμμα. Τη Δευτέρα μακαρόνια, την Τρίτη κοτόπουλο, ρυζάκι, παστίτσιο, σπανακόρυζο, φασολάδα. Όλα τα έτρωγαν τα παιδάκια. Θέλουν τον τρόπο τους». Σήμερα, στο μαγαζί που το έχει επιμεληθεί ο γιος της, Χρήστος, «ο οποίος είναι λάτρης της λεπτομέρειας», όλοι όσοι εργάζονται δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Η κόρη της, Ευαγγελία είναι στην εξυπηρέτηση ενώ η σύζυγος του Χρήστου, η Χρυσούλα, είναι μέσα στην καθημερινότητα της δουλειάς.

Το Ευφρόσυνο/Photo: Αμαλία Κωβαίου
Φτιάχνοντας την ονομαστή πίτα της κυρίας Ελένης στο Ευφρόσυνο/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

«Ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά των παιδιών ήταν τα γιουβαρλάκια. Αυτά τα φτιάχνω και σήμερα στο μαγαζί», θα μας πει η κυρία Ελένη για την οποία, όμως, πριν έρθουμε, μας έχουν όλοι μιλήσει με εγκωμιαστικά λόγια για τις καταπληκτικές πίτες που ετοιμάζει. «Σε λίγο θα φτιάξουμε πίτα» μας λέει και μας καλεί να μείνουμε στη διαδικασία.

Μαζί με τη βοηθό της, την Σόφη, ξεκινούν. Τα χέρια της δεν τα προλαβαίνεις. Φτιάχνει ένα φύλλο σαν τσιγαρόχαρτο, ενώ η Σόφη είναι έτοιμη με τη γέμιση. Σε χρόνο μηδέν η πίτα είναι έτοιμη. «Περάστε σε καμία ώρα να τη δοκιμάσετε» μας λέει και δεν χάνουμε ευκαιρία.

Η κυρία Ελένη δεν σταματά λεπτό/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Άγρια χόρτα και τηγανητές πατάτες/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Το Ευφρόσυνο στο Καστράκι των Μετεώρων, παρά το γεγονός ότι είναι στην καρδιά της τουριστικής κίνησης, καταφέρνει και διατηρεί την ουσία του. Δεν έχει αλλοιωθεί αισθητικά, ενώ την ίδια στιγμή σερβίρει φαγητό που εμπεριέχει την αλήθεια. Και πως αλλιώς όταν η ματιά της κυρίας Ελένης τα θέτει όλα στη σωστή τους βάση. Ο κ. Παναγιώτης έχει υπό την ευθύνη του την ψησταριά, ενώ εκτός από τις πίτες, εδώ μπορούμε να επιλέξουμε, κοκκινιστά κεφτεδάκια στο φούρνο, στιφάδο με μοσχάρι, γιουβέτσι με αρνί, γίγαντες, σούπες, σουτζουκάκια και πολλά ακόμη. Το αληθινό φαγητό της κυρίας Ελένης θα βγαίνει πάντα νικητής.

Καστράκι Καλαμπάκας, Τηλ.: 2432078131

Από αριστερά: Θέμης Τζέλης, Χάρης Τριανταφυλλίδης, Γιώργος Τζέλης/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
H pizza σε πολλές εκδοχές με αφράτη ζύμη/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Νόστιμες γεύσεις με έμφαση στην ποιότητα των πρώτων υλών/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

To ολοκαίνουριο και φωτεινό Mirtilo στα Τρίκαλα

Είναι νέοι, έχουν τη σπίθα της δημιουργικότητας, δεν εφησυχάζουν και έρχονται να μας αποδείξουν ότι οι ομάδες είναι αυτές που πάνε μπροστά. Συναντήσαμε τον Χάρη Τριανταφυλλίδη, τον Γιώργο και τον Θέμη Τζέλη στο ολοκαίνουριο Mirtilo στα Τρίκαλα, ένα μαγαζί με χαρακτήρα και άποψη που σερβίρει αχνιστό μυρωδάτο καφέ, νόστιμα sandwich, και πολλές ακόμη επιλογές σε brunch, όπως hotdog, αλλά και διάφορες επιλογές από πίτσα.

Ένας φιλόξενος, μοντέρνος και φωτεινός χώρος δίπλα στην πλατεία Άμπεργκ, άνοιξε πριν από λίγες εβδομάδες και δίνει τη δική του πρόταση από πολύ νωρίς το πρωί, μέχρι αργά το βράδυ. Η πλατεία, οφείλει το όνομά της στην ομώνυμη Βαυαρική πόλη της Γερμανίας, με την οποία τα Τρίκαλα έχουν προχωρήσει σε σύμφωνο αδελφοποίησης. Παραμένοντας στο χώρο, η αίσθηση της απλότητας και συνάμα η λειτουργικότητα του χώρου, σε κάνουν να θες να μείνεις. «Ανοίξαμε πριν λίγες εβδομάδες και περνάμε όλο μας τον χρόνο εδώ. Θέλουμε να συνδυάσουμε το σήμερα στην εστίαση και τον καφέ με ένα μοντέρνο σε σχεδιασμό χώρο», δηλώνει στο Travel.gr ο Θέμης, ενώ την ίδια στιγμή ο Γιώργος είναι στη κουζίνα και ετοιμάζει λαχταριστά puncakes και ο Χάρης ασχολείται με τον καφέ.

Ο Θέμης Τζέλης επί το έργον/ Photo: Aμαλία Κωβαίου
Τον Χάρη Τριανταφυλλίδη τον συναντάς μέσα και έξω από την μπάρα/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Μεταξύ άλλων, το Mirtilo σερβίρει τραγανή χοιρινή πανσέτα σε burger, bao bun με crispy κοτόπουλο, σιγομαγειρεμένο χοιρινό και καπνιστή μαγιονέζα, puncakes αλλά και πολλές επιλογές από sandwich. «Δίνουμε μεγάλη προσοχή στις πρώτες ύλες αλλά και τη διαχείρισή τους», θα μας πει ο Γιώργος ο οποίος καθώς μιλάμε, δεν σταματά λεπτό να έχει την προσοχή του στην κουζίνα.

Mirtilo, Tηλ.: 2431020027 Instagram: @mirtilo_coffee_and_food

O Silvio, ο ναπολιτάνος pizzaiolo στο il cucinotto/ Photo: Giorgos Gotsis-snapix

Ένα γνήσιο ιταλικό στην καρδιά των Τρικάλων

Ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν από μερικές εβδομάδες, στη συνοικία Μανάβικα των Τρικάλων, ονομάζεται il cucinotto και έρχεται φέρνοντας μαζί του την γνήσια ιταλική εκδοχή του aperitivo. «Θέλουμε να εισάγουμε στην καθημερινότητα των Τρικάλων τη φιλοσοφία του aperitivo όπως αυτή έχει εξελιχθεί σήμερα στην Ιταλία» δηλώνει ο Enzo Bertocco, ο οποίος κατάγεται από το Μιλάνο και τα τελευταία τρία χρόνια ζει μόνιμα στα Τρίκαλα.

Η πρώτη μας επαφή με το εστιατόριο έγινε κάπως τυχαία, και ενώ περπατούσαμε στο κέντρο της πόλης. Βλέποντας ένα όμορφο, φωτισμένο διώροφο, πέτρινο νεοκλασικό, αποφασίζουμε να το δούμε καλύτερα. Η είσοδος στο κτήριο γίνεται παραπλεύρως μέσα από την αυλή του, στην οποία υπάρχει χώρος που φιλοξενεί το μπαρ και τον ξυλόφουρνο. Ο χώρος αποπνέει ηρεμία και χαλαρότητα. Επιλέγουμε να κινηθούμε προς το μπαρ που βρίσκεται στην αυλή σε έναν χώρο που έχει κατασκευαστεί από σίδερο, ξύλο και τζάμι. Η άνετη και φιλόξενη μπάρα γίνεται το ιδανικό σημείο για να δοκιμάσουμε τα γνήσια ιταλικά cocktails με βάση ιταλικά ποτά, που έχει ετοιμάσει ο υπεύθυνος του μπαρ, ο Άγγελος ένας άνθρωπος με φρέσκιες και ταυτόχρονα εναλλακτικές ιδέες. Παράλληλα επιλέγουμε να τα συνοδεύσουμε με μία από τις αυθεντικές ναπολιτάνικες πίτσες που θα ετοιμάσει ο Silvio, ένας ναπολιτάνος pizzaiolo, ο οποίος ετοιμάζει καθημερινά τη ζύμη της πίτσας με βάση την αυθεντική ναπολιτάνικη συνταγή. Η πίτσα ετοιμάζεται σε ανοιχτή κουζίνα, δίπλα στο bar, με ολόφρεσκα υλικά και ψήνεται στον παραδοσιακό, αυθεντικό ναπολιτάνικο ξυλόφουρνο, τον «Τζεναρίνο».

Από αριστερά: Giorgio, Enzo και Silvio/ Photo: Giorgos Gotsis-snapix

«Με το Silvio και με τον Giorgio που είναι ο σεφ και το πρώτο μέλος που μπήκε στην ομάδα, είμαστε φίλοι πολλά χρόνια. Κατάγονται από την Νάπολη, και είναι και αυτοί φίλοι μεταξύ τους» θα μας πει ο Enzο, που είναι συνεχώς παρών στο μαγαζί από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του. «Επέλεξα να βάλουμε τον ξυλόφουρνο δίπλα στο μπαρ για να φέρουμε τον κόσμο πιο εύκολα και με καλύτερο αποτέλεσμα πιο κοντά στην κουλτούρα που θέλει η σύγχρονη τάση και δεν είναι άλλη από το να παντρεύει το ποτό με το φαγητό με τρόπο απλό και ταυτόχρονα easy going».

Photo: Giorgos Gotsis-snapix
Photo: Giorgos Gotsis-snapix
Photo: Giorgos Gotsis-snapix

Όσο η βραδιά προχωρά, επιλέγουμε μία καρμπονάρα με φρέσκα ζυμαρικά που ετοιμάζονται καθημερινά στο il cucinotto. «Ο Giorgio και η ομάδα του, ετοιμάζουν καθημερινά τις ζύμες για τα χειροποίητα φρέσκα ζυμαρικά με την παραδοσιακή ιταλική συνταγή με αυγό όπως επίσης και όλες τις σάλτσες και τα υλικά που χρησιμοποιεί στις συνταγές του» σημειώνει ο Νίκος και σε σχέση με το μενού προσθέτει: «Χρησιμοποιεί κρέατα ντόπια, εξαιρετικής ποιότητας επιλεγμένα με μεράκι και φροντίδα σε συνεργασία με τον χασάπη. Κρέατα που προέρχονται από συγκεκριμένους και έμπιστους μικρο-παραγωγούς της επαρχίας. Επίσης, πολλές από τις πρώτες ύλες έρχονται από την Ιταλία».

Ο εσωτερικός χώρος/ Photo: Giorgos Gotsis-snapix
H κύρια σάλα του il cucinotto/ Photo: Giorgos Gotsis-snapix

Λίγο πριν αφήσουμε πίσω μας το Il cucinotto, κάνουμε μία βόλτα και στους υπόλοιπους χώρους. Μπαίνοντας στο κτήριο που κατασκευάστηκε το 1906, βρίσκεται η κύρια σάλα του εστιατορίου, άνετη και φιλόξενη, με ωραία χρώματα και διακριτική διακόσμηση, δίνοντας προβάδισμα στο ίδιο το ιστορικό κτήριο και την πατίνα της ιστορίας που κουβαλάει.

Καραϊσκάκη 65, Τρίκαλα, Τηλ.: 696985034734 Instagram: ilcucinotto_osteria_italiano

Το κεχριμπαρένιο χρώμα του χαλβά που είναι ακόμη ζεστός/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Καθώς προετοιάζεται ο γιαννιώτικος μπακλαβάς/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Ο πιο νόστιμος χαλβάς Φαρσάλων γίνεται στα Τρίκαλα από τον Μπουλογιώργο

Σήμα κατατεθέν των Τρικάλων, ανεξίτηλη γεύση, βασικό συστατικό στο καλάθι της επιστροφής για να μας θυμίζει την πόλη. Η χαλβαδοποιία Μπουλογιώργος, παρασκευάζει τον νόστιμο χαλβά τύπου Φαρσάλων, αλλά και πολλά ακόμη σιροπιαστά. Συναντήσαμε τον Παναγιώτη Μπουλογιώργο, ο οποίος αφού μας μίλησε για την πορεία της εταιρείας που μετράει 42 χρόνια, αλλά και τη συμβολή του πατέρα του Ιωάννη, μας έδειξε πως φτιάχνουν τον μοναδικό αυτό χαλβά για τον οποίο μιλάει όλη η πόλη αλλά και οι επισκέπτες της.

Ο Παναγιώτης, είναι 36 ετών, μεγάλωσε μέσα στο εργαστήριο όπου δίπλα στην πατέρα του έμαθε με τον καλύτερο τρόπο να φτιάχνει τα γλυκά τους, ενώ στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα σε σχολή αρτοζαχαροπλαστικής στη Θεσσαλονίκη. «Τα καζάνια μέσα στα οποία φτιάχνουμε τους χαλβάδες είναι χαλκοματένια και αυτό γιατί για να πετύχουμε την ιδανική ποιότητα, πρέπει να έχουμε πολύ υψηλή θερμοκρασία», μας σημειώνει ο Παναγιώτης έχοντας ήδη μεταφερθεί στο χώρο παρασκευής.

O Παναγιώτης Μπουλογιώργος στο εργαστήριο παρασκευής του χαλβά/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Βάζει το νερό και τη ζάχαρη και όσο η θερμοκρασία ανεβαίνει, ανακατεύει για να λιώσει η ζάχαρη και να δημιουργηθεί το σιρόπι. Στη συνέχεια, προσθέτει το βούτυρο, το νισεστέ και το καλαμποκάλευρο, συνεχίζοντας να ανακατεύει και το μείγμα αρχίζει να πήζει. Την ίδια στιγμή, καθώς ψήνεται, με το βούτυρο, και παίρνει αυτό το ρουμπινί χρώμα, ο χώρος έχει ήδη γεμίσει αρώματα. Ανάλογα με την εκδοχή, μπορεί να προσθέσει αμύγδαλα ή άλλους ξηρούς καρπούς. Φεύγουμε από το εργαστήριο και τα αρώματα είναι ακόμη έντονα, ενώ ένα ζεστό κομμάτι από τον χαλβά μας περιμένει να το δοκιμάσουμε.

Στο εργαστήριο παρασκευής των σιροπιαστών με τις άριστες τεχνίτριες/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Σε ένα άλλο τμήμα του εργαστηρίου, στο χώρο των σιροπιαστών, οι εργασίες είναι πυρετώδεις καθώς γίνονται οι προετοιμασίες για τον γιαννιώτικο μπακλαβά, το κανταΐφι, αλλά και πολλά ακόμη που θα πάρουν σειρά.

Στρατηγού Σαράφη και Αμαλίας (Έναντι κεντρικής Πλατείας Τρικάλων), Τηλ.: 2431026861, Instagram: @1kaikati

Ο ξυλόφουρνος στην είσοδο του Άραδος/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Η ταβέρνα Άραδος στην πλατεία του οικισμού Άγιος Δημήτριος/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Φουρνίζοντας πίτες στον ξυλόφουρνο του Άραδος στον Άγιο Δημήτριο Καλαμπάκας

Φτάνοντας στον Άγιο Δημήτριο, (το παλιό του όνομα ήταν «Τσούγκουρο») λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καλαμπάκα, στην περιοχή των Χασίων κατευθυνόμαστε στην πλατεία αυτού του χωριού, το οποίο περιβάλλεται από βράχους αντίστοιχους με εκείνους των Μετεώρων. Η κυρία Βούλα και ο κύριος Στέφανος, έχουν ήδη ανάψει τον ξυλόφουρνο που καίει για τα καλά.

O κύριος Στέφανος καθώς ετοιμάζει τα κρεατικά/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

«Καλώς τους. Μόλις ετοιμάσαμε τα υλικά για να ανοίξουμε το φύλλο και να φτιάξουμε την πίτα» θα μας πει η κυρία Βούλα. Τις ημέρες που είμαστε στην περιοχή, έχουμε ακούσει πολλά για αυτό το χωριό και τα σχέδια που υπάρχουν ώστε στο άμεσο μέλλον να δημιουργηθεί στους γύρω βράχους ένα πάρκο περιπέτειας, αλλά και μονοπάτι 7 χλμ. που θα φτάνει στον οικισμό του Γάβρου. Ωστόσο εμείς, είμαστε ήδη στην κουζίνα του εστιατορίου και βλέπουμε τη διαδικασία για την παρασκευή της πίτας. Πρώτα η ζύμη, με αλεύρι, ελαιόλαδο, χλιαρό νερό, αλάτι και λίγο ξύδι. Αφού ζυμωθεί προσεκτικά, στη συνέχεια διαχωρίζουν τη ζύμη σε μπαλάκια, ώστε με το καθένα από αυτά, να φτιαχτεί ένα φύλλο. Το αφήνουν κάμποση ώρα να «ξεκουραστεί» και στη συνέχεια με μία λεπτή βέργα, το «κλωστί» όπως το λένε, ανοίγει το φύλλο. Τόσο λεπτό που το κάνει διάφανο και ένα-ένα μπαίνει στο ταψί. Προσθέτουν τη ζύμη, ξανά φύλλο κι η διαδικασία επαναλαμβάνεται για 8-10 φορές. Η γέμιση που έχει ετοιμαστεί μαζί με την πολύτιμη βοήθεια της κυρίας Στέλλας, περιέχει έκτος από σπανάκι και πράσο, άνηθο, φρέσκο κρεμμυδάκι, λάπατο, φέτα και το παζί, ένα ιδιαίτερο εύγευστο χόρτο που φυτρώνει στην περιοχή. Το ταψί είναι έτοιμο να φουρνιστεί, το ίδιο και ο φούρνος.

Το κλωστί, είναι ο ξύλινος πλάστης, με τον οποίο η κ. Βούλα θα ανοίξει το φύλλο/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
H πίτα λίγο πριν μπει στον ξυλόφουρνο/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Την ίδια στιγμή ο κ. Στέφανος, έχει βάλει ήδη και ψήνει τα φημισμένα παϊδάκια του μαγαζιού και μερικά ακόμη κρέατα. Φρέσκες σαλάτες, τυριά, τα κρέατα και η ζεστή πίτα είναι ήδη στο τραπέζι. Ένα κλίμα ζεστό, μία αίσθηση οικογένειας και ταυτόχρονα νόστιμα φαγητά και ωραίες συζητήσεις. Η εμπειρία στον Άραδο, ήταν μοναδική και ταυτόχρονα γευστική.

Άγιος Δημήτριος Καλαμπάκας, 2432088187

Σωτήρης Νάστος, ο γιoς, στην προετοιμασία του μενού/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Τα περίφημα αρνίσια παϊδάκια από την Καλαρίτικη φυλή/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Στη Χασαποταβέρνα του Γούσιου στο Ελάφι Καλαμπάκας

Πίσω στο μακρινό 1986, ο Κωνσταντίνος Νάστος, επιστρέφει από την Αθήνα μαζί με την οικογένεια του στο Ελάφι, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καλαμπάκα. Έχει φύγει από εδώ το 1964 για να πάει στο στρατό και στη συνέχεια παραμένει στην Αθήνα όπου εργάζεται σε εστιατόριο στο Σύνταγμα. Επιστρέφει, το 1973 στο χωριό, γνωρίζει τη σύζυγό του, την κυρία Μαρία που κατάγεται από τη Χρυσομηλιά, έναν οικισμό στην ευρύτερη περιοχή, παντρεύονται και φεύγουν ξανά για την Αθήνα. Ανοίγουν στην Καλογρέζα, στην πλατεία Αναπήρων, το δικό τους εστιατόριο όπου και το λειτουργούν μέχρι το 1986. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1991, ανοίγουν ένα μικρό μαγαζί όπου λειτουργεί ως τσιπουράδικο και καφετέρια, εξυπηρετώντας περισσότερο του μηλοπαραγωγούς του κάμπου που περιβάλλει το χώρο. «Η αρχή είναι πολύ δύσκολη, καθώς έλειπα πάρα πολλά χρόνια από το χωριό. Δεν ήξερα και δεν με ήξερε κανείς. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια ώστε να καταφέρουμε να ξεκινήσουμε κάπως» θα μας πει ο κ. Κωνσταντίνος για να προσθέσει: «Με μεγάλη επιμονή και προσοχή, περίπου στα μέσα της δεκαετίας του `90, το μαγαζί αρχίζει και γίνεται γνωστό».

Σήμερα ο «Γούσιος» όπως είναι το όνομα του μαγαζιού, είναι μία χασαποταβέρνα γνωστή σε όλη τη Θεσσαλία και όχι μόνο. «Διαθέτουμε το δικό μας στάβλο, με μία σπάνια ελληνική φυλή αρνιών, τα Καλαρίτικα». Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε ολόκληρη την Ελλάδα, υπάρχουν μόνο 5.500 ζώα αυτής της φυλής με το πανεπιστήμιο της Κρήτης να κάνει ειδική έρευνα πάνω σε αυτά τα ζώα. «Για να φτάσουν τα 10 κιλά, θέλουν περίπου 3 μήνες, ενώ μπορούν και επιζούν ακόμη και σε συνθήκες με 30-40 πόντους χιόνι. Το κρέας τους είναι πολύ ιδιαίτερο και ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αρνιά».

Η οικογένεια Νάστου, Σωτήρης, Μαρία, Δημήτρης και Κωνσταντίνος/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Φτάσαμε στο Γούσιο ένα μεσημέρι Πέμπτης. Ο καιρός ήταν καλός αλλά είχει παγωνιά. Μία τεράστια φωτιά στο τζάκι και μία ακόμη δίπλα στην ψησταριά. «Έχουμε τρία παιδιά. Την Πηνελόπη, τον Δημήτρη και τον Σωτήρη. Δουλεύουμε όλοι στο μαγαζί και προσπαθούμε να δημιουργούμε ένα κλίμα οικείο, ακόμη και σε ημέρες που στο μαγαζί δεν πέφτει καρφίτσα». Το τραπέζι στρώνεται και εκτός όλων των άλλων δεν μπορώ να μην αναφέρω πρώτα απ` όλα τα αρνίσια παϊδάκια αλλά και τα λουκάνικα παραγωγής τους που ωριμάζουν στον κρύο αέρα στον χώρο του χασάπικου, δίπλα από την ταβέρνα. «Δεν είναι μόνο ότι το κρέας είναι πρώτης ποιότητας» θα μας πει ο κ. Κωνσταντίνος. «Παίζουν μεγάλο ρόλο και τα ξύλα που χρησιμοποιούμε για τη θράκα. Ψήνουμε με ένα συνδυασμό από ξύλο δρυός, πουρναριού, ελάτης και πλατάνου. Το καθένα από αυτά συμμετέχει με το δικό του τρόπο στην δημιουργία της κατάλληλης θράκας». Η κυρία Μαρία είναι στην κουζίνα φτιάχνοντας πίτες, φρέσκες σαλάτες, χόρτα, σπετσοφάι, και ίσως από τις πιο νόστιμες τηγανητές πατάτες που έχουμε δοκιμάσει. Φεύγοντας μου λέει: «Εδώ και 30 χρόνια, δεν έχουμε κλείσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχουμε πάει ούτε μία φορά στη θάλασσα. Μας λείπει. Αλλά μας αρέσει που έχουμε δημιουργήσει αυτό το χώρο που έρχεται ο κόσμος και το απολαμβάνει».

Ελάφι Καλαμπάκας. Επαρχ. Οδός Κλεινού – Μουργκανίου, Τηλ.: 2432088008

Ο Απόστολος Σκαμπαρδώνης/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Παρασκευάζοντας τα λουκάνικα Τρικάλων/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Αυτά είναι τα παραδοσιακά τρικαλινά λουκάνικα από τη Φιλύρα

Έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε που ο Απόστολος Σκαμπαρδώνης αποφάσισε και υλοποίησε την ιδέα του να ασχοληθεί με την παραγωγή του παραδοσιακού λουκάνικου Τρικάλων. Τον συναντήσαμε στις εγκαταστάσεις της εταιρείας του, στη Φιλύρα Τρικάλων και μας μίλησε για το όραμα του αλλά και για την ανάγκη του να ενδυναμώσει τα τοπικά προϊόντα ώστε αυτά να βγουν από την ανωνυμία. «Βασικός μου στόχος, είναι η ανάδειξη της ελληνικής γαστρονομικής κουλτούρας με το πιο γνωστό και εύγεστο προϊόν της περιοχής, που είναι το τρικαλινό λουκάνικο και με τη συνταγή του να μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά» θα μας πει για να συμπληρώσει: «Δίνουμε μεγάλη έμφαση στις πρώτες ύλες, όπου εκτός των ποιοτικών ντόπιων κρεάτων, χρησιμοποιούμε ρίγανη του βουνού μας του Κόζιακα, και πράσα και κρεμμύδια της περιοχής». Ανάμεσα στα κύρια προϊόντα που παρασκευάζει η εταιρεία τα οποία μάλιστα έχουν αποσπάσει διεθνή βραβεία ποιότητας, είναι το χωριάτικο λουκάνικο με πράσο, το λουκάνικο Τζουμαγιάς, με καταγωγή από την Μικρά Ασία, το Καραμανλίδικο που βασίζεται στην κλασική συνταγή που αναβιώνει μνήμες από τα Καραμανλίδικα προϊόντα των Ελλήνων της Καππαδοκίας, το ριγανάτο και εκείνο με κρέας από κοτόπουλο.

Φιλύρα Τρικάλων, Τηλ.: 24340 22389, www.authentictrikalon.com

O Βασίλης Λιάκος και η μητέρα του, Βιταλίνα/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Ένας 23χρονος στο Οινοποιείο Λιάκου στο Γάβρο Καλαμπάκας

Πίσω στο 2006 η οικογένεια Λιάκου, αποφασίζει να φυτέψει τον πρώτο μικρό αμπελώνα. Τρία χρόνια αργότερα το οινοποιείο παίρνει σάρκα και οστά, με στόχο την παραγωγή ποιοτικών κρασιών, με βάση τα χαρακτηριστικά του μικροκλίματος της περιοχής. Συναντήσαμε τον Βασίλη Λιάκο, τον γιο της οικογένειας, ο οποίος είναι 23 ετών και μοιράστηκε μαζί μας την μεγάλη του αγάπη για το κρασί, για το αμπέλι και για τις δουλειές της οινοπαραγωγής. Έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων αγροτικής παραγωγής και τροφίμων και έχει ολοκληρώσει και το WSPC, που αποτελεί ένα από τα πλέον απαιτητικά προγράμματα σπουδών στον οινικό χώρο. «Η ενασχόλησή μου με το αμπέλι αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην καθημερινότητά μου. Παράλληλα εστιάζω σε όλες τις φάσεις και φυσικά και στην οινοποίηση».

Στο κελάρι του κτήματος/ Photo: Αμαλία Κωβαίου
Τα κρασιά του κτήματος/ Photo: Αμαλία Κωβαίου

Με τη σημαντική συμβολή των γονιών μου, με ενδιαφέρει να ενδυναμώσω τον τομέα της παραγωγής και ποιοτικά αλλά και ποσοτικά. Το μικροκλίμα της περιοχής μας, λειτουργεί καταλυτικά ώστε να μπορέσουμε να δημιουργούμε μοναδικά κρασιά για τον ελλαδικό χώρο. Οι χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις, η αυστηρή επιλογή των σταφυλιών κατά την διάρκεια του τρύγου, εξασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή ποιότητα των σταφυλιών για την οινοποίηση. Οι αμπελώνες βρίσκονται σε υψόμετρο 470 μέτρων σε επικλινή εδάφη, με νότια κατεύθυνση και αργιλοπυλώδη εδάφη».

Μας ξεναγεί στο οινοποιείο και μας μιλάει επίσης για το συγκερασμό του τουρισμού με το κρασί και την ανάπτυξη του οινοτουρισμού. Σε ένα προσεγμένο χώρο, άνετο και ζεστό, οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν τα κρασιά του κτήματος, να μάθουν λεπτομέρειες για την παραγωγή, για τα είδη αλλά και γενικότερα για την περιοχή και τη σύνδεσή της με το κρασί.

Γάβρος Καλαμπάκας, Τηλ.: 2432095373