Ένα κείμενο για εσένα που δυσκολεύεσαι να χωρίσεις επειδή ο σύντροφός σου είναι καλό παιδί

Όταν αποφάσισα να αποχωρίσω από την πρώτη μου σχέση, εκτός από τα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα και τις απρόβλεπτες αντιδράσεις του πρώην μου, χρειάστηκε να αντιμετωπίσω και την κατακραυγή της γιαγιάς μου, η οποία επέμενε πως θα έρθει η μέρα που θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο -επειδή αγόρια σαν τον Β. σπανίζουν-, πως με τα μυαλά που κουβαλάω θα καταλήξω μαγκούφα να στολίζω κάποιο ράφι. Ευτυχώς, το αυτί μου δεν «ίδρωσε» και σήμερα ο Β. είναι πατέρας ενός κοριτσιού, παντρεμένος με τη γυναίκα που γνώρισε λίγους μήνες αφότου χωρίσαμε, ενώ εγώ κάθομαι αναπαυτικά σταυροπόδι στο ράφι μου και σταυροκοπιέμαι-ακόμη και αν δεν το εννοώ- που δεν υπέκυψα, παρέμεινα πιστή στην απόφασή μου και δεν έγινα η μητέρα του παιδιού του.

Παρόλα αυτά, είμαι σίγουρη πως η γυναίκα του Β. είναι τυχερή, επειδή έχει στο πλάι της έναν σύντροφο, ο οποίος είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για την ευτυχία της. Έναν άνθρωπο ειλικρινή, γενναιόδωρο και τρυφερό, έναν άντρα που κάθε γυναίκα ονειρεύεται στο πλευρό της, εκτός από εμένα. Μου πήρε τρία χρόνια να το καταλάβω και άλλον έναν χρόνο μέχρι να το δεχτώ, όμως από τη στιγμή που το χώνεψα δεν μπορούσα πια να το παραβλέψω. Ήταν καλός, χρυσός, άγιος, αλλά δεν ήταν για εμένα, ό,τι και αν πίστευε η γιαγιά μου. Το ζήτημα είναι, βέβαια, πως πίσω από τη γιαγιά μου «κρύβεται» μία θλιβερή νοοτροπία, η οποία υποχρεώνει εμένα, εσένα, την κολλητή, την αδερφή, την ξαδέρφη μας, να παραμένουμε σε μέτριες -ή τελειωμένες- σχέσεις με καλά παιδιά aka «κελεπούρια», επειδή εκείνοι μας προσφέρουν μία σοβαρή σχέση, δηλαδή την πιθανότητα μίας μελλοντικής παντρειάς.

Για να μην καταλήξεις, λοιπόν, να γίνεις η μάνα των παιδιών ενός καλού παιδιού, επειδή είναι καλό παιδί, παρακάτω έχω συγκεντρώσει τους λόγους που θα σε πείσουν πως είναι απολύτως λογικό να χωρίσεις το κελεπούρι και να εγκαταλείψεις την ασφάλεια που σου προσφέρει, για να βρεις έναν σύντροφο που σου ταιριάζει, μία σχέση ουσιαστική, η οποία θα σε ολοκληρώνει και θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη στο μέλλον.

#1 Ο σύντροφός σου είναι υπέροχος αλλά η σχέση σας δεν σε κάνει ευτυχισμένη

Δεν έχει σημασία πόσο καλός άνθρωπος είναι κάποιος, πόσο ικανός σύντροφός ή πόσα είναι διατεθειμένος να κάνει για εσένα, για να παραμείνεις σε σχέση μαζί του, ειδικότερα όταν αισθάνεσαι πως η σχέση σας έχει παρέλθει, έχει χάσει το συναίσθημα, τον ρυθμό, τον λόγο ύπαρξής της. Για ποιο λόγο τιμωρείς τον εαυτό σου επιμένοντας και παραμένοντας σε μία σχέση που δεν σε ικανοποιεί απόλυτα ή δεν βασίζεται σε αμοιβαία συναισθήματα; Μπορεί κάποτε να ήσουν αχώριστη με τον σύντροφό σου, να μην μπορούσες και να μην ήθελες να φανταστείς ούτε δευτερόλεπτο τη ζωή σου μακριά του, όμως, είναι απόλυτα θεμιτό να αφήσεις πίσω αυτόν τον σύντροφο, εφόσον η σχέση σας δεν λειτουργεί, δεν σε γεμίζει ή χειρότερα, βγάζει στην επιφάνεια τον καλύτερο χειρότερο εαυτό σου (been there done that). Δεν είναι ανάγκη ο σύντροφός σου να γίνει παραβιαστικός, κακοποιητικός ή ανυπόφορος, για να εγκαταλείψεις τη σχέση σας. Δεν χρειάζεται να γίνει κάτι βαρύγδουπο ή επίπονο για να πάρεις την απόφαση να αφήσεις πίσω μία σχέση, η οποία δεν έχει προοπτική ακριβώς επειδή δεν σε κάνει ευτυχισμένη.

#2 Μην συντηρείς μία σχέση επειδή δεν θέλεις να πληγώσεις τον σύντροφό σου

Φοβάσαι πως αν πεις στον σύντροφό σου ότι θέλεις να χωρίσετε εκείνος θα το πάρει κατάκαρδα; Παραμένεις στη σχέση επειδή είναι πολύ καλός και δεν του αξίζει να τoν πληγώσεις ανεπανόρθωτα; Αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί πόσο υπονομεύεις -αθόρυβα- τον εαυτό σου, συντηρώντας μία σχέση που στην πραγματικότητα είναι μονόπλευρη; Έχει αναρωτηθεί πως δεν σου αξίζει να μένεις σε μία σχέση, η οποία σε οδηγεί σε μία αναπόφευκτη δυστυχία, επειδή δεν θέλεις να γίνεις δυσάρεστη ή να δυσαρεστείς κάποιον; Να ξέρεις πως στην πραγματικότητα, το να παραμένεις σε μία σχέση για να μην πληγώσεις τον σύντροφό σου, είναι πολύ πιο σκληρό από το να χωρίσετε μία και καλή. Ωστόσο, πριν βιαστείς να σε κρίνεις αυστηρά επειδή κοροϊδεύεις τον σύντροφό σου, έχοντας κατά τα άλλα καλές προθέσεις, να ξέρεις πως δεν φταις εσύ. Φταίει η κοινωνία που έχει προαποφασίσει πως πρέπει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη και τιμή για τους άντρες που μας προσφέρουν απλόχερα μία σοβαρή σχέση, οπότε ο μόνος τρόπος για να ανταποδώσουμε, είναι να παραμείνουμε σε σχέση μαζί τους, ακόμη όταν η σχέση αυτή δεν μας ικανοποιεί. 

#3 Είναι προτιμότερο να είσαι single παρά να είσαι σε σχέση με τον λάθος άνθρωπο

Όσες φορές πέτυχα κάπου τυχαία τον Β., προσπάθησα να φανταστώ πώς θα είχε εξελιχθεί η ζωή μου αν είχα ακούσει τις συμβουλές της γιαγιάς μου. Σε κανένα από αυτά τα φανταστικά σενάρια δεν ήμουν ευτυχισμένη, διότι ήξερα πως -όσο καλό παιδί και αν ήταν ο Β.- δεν ήταν για εμένα, δεν μου ταίριαζε, δεν κάναμε «χωριό», κι ας μείναμε μαζί τέσσερα χρόνια. Παρότι η απόφαση να χωρίσουμε ήταν δική μου, δυσκολεύτηκα πολύ να την ακολουθήσω και να εγκαταλείψω τη σιγουριά, τη σταθερότητα που μου παρείχε αυτή η σχέση. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα δεν μετανιώνω την επιλογή που έκανα. Προτιμώ να είμαι μόνη, ήρεμη και συνειδητοποιημένη, καθισμένη σταυροπόδι στο ράφι μου, βγαίνοντας αποτυχημένα, συναρπαστικά, πρώτα και τελευταία ραντεβού, μπαίνοντας και βγαίνοντας σε σχέσεις όπου πληγώνω και πληγώνομαι, από το να είχα παραμείνει εγκλωβισμένη σε ένα comfort zone αγκαλιά με τον λάθος άνθρωπο. Ξέρω πως ο φόβος της μοναξιάς μοιάζει με ένα γιγάντιο τέρας, έπειτα από μία μακροχρόνια σχέση, όμως, ο μόνος τρόπος για να τον ξεπεράσεις, είναι να παλέψεις μαζί του, να το σκοτώσεις και να περάσεις αλώβητη στην επόμενη πίστα. 

Παραμένοντας σε μία σχέση μόνο και μόνο επειδή ο σύντροφός σου είναι καλό παιδί και πληροί τις προδιαγραφές που τον καθιστούν «κελεπούρι» για γάμο και παιδιά, οι πιθανότητες να ζήσεις ένα ευτυχές μέλλον μειώνονται αυτόματα στο 0%. Το γεγονός πως ο σύντροφός σου θεωρείται «κελεπούρι» ή «καλή περίπτωση» από τον περίγυρό σου, δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι η κατάλληλη επιλογή για εσένα. Όσο πρόθυμός και αν είναι ο σύντροφός σου να σε κάνει ευτυχισμένη, δεν θα το καταφέρει. Διότι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί πραγματικά να σου προσφέρει την ευτυχία, είσαι εσύ, μέσα από τις επιλογές που κάνεις για τον εαυτό σου. Και στο φινάλε, όσο καλός παιδί και αν είναι, σίγουρα δεν είναι αρκετά καλό, ώστε να «θυσιάσεις» για εκείνον την ευτυχία σου. Μήπως να τον κεράσεις μία πάστα καλύτερα;  

queen.gr