Η Τρικαλινή ηθοποιός Φανή Σπανού έχει αφήσει- τα τελευταία χρόνια το δικό της αποτύπωμα στο χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης. Ήθελε να γίνει ηθοποιός από μικρή, κυνήγησε το όνειρο της και κατάφερε να το κάνει πραγματικότητα.
Αγαπάει το θέατρο, όσο και την τηλεόραση, όμως η ενασχόληση με τον κινηματογράφο αποτελεί όνειρο που ακόμα δεν έγινε πραγματικότητα.
Αισιόδοξη και με θετικό βλέμμα ατενίζει το μέλλον που είναι αβέβαιο, ενώ πιστεύει ότι με τα όνειρα και την αγάπη μπορούμε να κατορθώσουμε τα πάντα.
Πότε και πως αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός.
Από μικρή έλεγα ότι ήθελα να γίνω πολλά πράγματα, νηπιαγωγός, αεροσυνοδός ακόμα και υπηρέτρια ( χα χα χα!), επηρεαζόμενη από τις παλιές ελληνικές ταινίες. Επί της ουσίας, όμως αυτό που κατάλαβα είναι ότι μου άρεσε να υποδύομαι διάφορους χαρακτήρες, οπότε στη Γ’ Λυκείου συνειδητοποίησα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, παρά το γεγονός ότι ερεθίσματα δεν είχα σε τοπικό επίπεδο.
Οι γονείς μου δεν ήθελαν, κυρίως ο πατέρας μου. Στην πορεία, παρακολούθησα για ένα χρόνο μια Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων. Όταν τελείωσα ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θέλω να πάω στην Αθήνα για να κυνηγήσω το όνειρο μου, να γίνω ηθοποιός.
Ο πατέρας μου ήταν αρνητικός σε αντίθεση με την μητέρα μου. Γράφτηκα στην σχολή της Μαίρης Βογιατζή – Τράγκα και εκεί κατάλαβα ότι ανήκω κάπου και δε ήθελα να φύγω. Είναι πολύ σημαντικό να ανήκεις κάπου.
Θέατρο, τηλεόραση. Ποιο επιλέγεις και γιατί;
Αγαπάω τόσο το θέατρο, όσο και την τηλεόραση. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, δεδομένου ότι χρησιμοποιείς άλλους κώδικες υποκριτικής στο ένα, και άλλους στο άλλο. Αυτό που αγαπώ πολύ είναι ο κινηματογράφος και μέχρι στιγμής δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να παίξω σε κάποια ταινία.
Θα ήθελα παρά πολύ κάποια στιγμή να μου συμβεί. Εκτός, βέβαια, αν κερδίσω το λαχείο, αποκτήσω πολλά λεφτά και γίνω παραγωγός, οπότε θα παίξω στη δική μου ταινία ( χα χα! Εννοείται ότι κάνω χιούμορ!).
Ποιος από τους ρόλους που έχεις ενσαρκώσει είναι αυτός που σου ταιριάζει στον χαρακτήρα σου ή σε βοήθησε να εξελιχθείς ως ηθοποιός;
Όλους τους ρόλους που ενσάρκωσα τους αγαπώ, διότι ήταν όλοι διαφορετικοί. Δεν έχω μπει στη διαδικασία να ξεχωρίσω, αλλά αν διάλεγα αυτή τη στιγμή, θα επέλεγα το ρόλο της βουλευτίνας στην «Νεοδημοκράτισα πεθερά». Τον ρόλο τον είχε γράψει ο Αλέξανδρος Ρήγας και ήταν πολύ καλογραμμένος.
Όμως, όλους τους ρόλους μου τους αγαπώ!
Δύο χρόνια πανδημίας και ο χώρος της Τέχνης πέρασε πολύ δύσκολα. Θεωρείς ότι ήταν μια ευκαιρία να αλλάξουν κάποια πράγματα.
Με την πανδημία ήμασταν δύο χρόνια άνεργοι και στη δική μας τη δουλειά δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα. Σίγουρα μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξε μια ανασυγκρότηση δυνάμεων και ελπίζω να τα δούμε τα πράγματα πιο φωτεινά στην πορεία. Θέλω να είμαι αισιόδοξη και πιστεύω ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους, διότι τώρα η κατάσταση είναι δύσκολη.
Κίνημα Metoo. Ξεκίνησε από την Μαρία Μπεκατώρου, πέρασε στο χώρο του θεάματος και εξελίχθηκε σε «τσουνάμι». Πιστεύεις ότι μέσα από το Metoo ο χώρος της υποκριτικής θα περάσει σε άλλο επίπεδο;
Χαίρομαι που όσοι μίλησαν, βρήκαν το κουράγιο να το πράξουν. Η Σοφία Μπεκατώρου βρήκε το θάρρος και βοήθησε πολλούς να το κάνουν, διότι δεν είναι εύκολο κάποιος που έχει υποστεί κακοποίηση να μιλήσει, για πολλούς λόγους. Τεράστια δύναμη είχαν όσοι υπέστησαν κάποια μορφή κακοποίησης και το κατήγγειλαν. Χαίρομαι που έγινε αυτό, διότι θα δοθεί η ευκαιρία και σε άλλους να μιλήσουν και φυσικά να δικαιωθούν.
Η σεξουαλική κακοποίηση υπήρχε πάντα, απλώς τα στόματα παρέμεναν κλειστά και ελπίζω να μην επαναληφθούν τέτοια περιστατικά. Πιστεύω στη Δικαιοσύνη και πρέπει να αποδοθεί.
Ποια η σχέση της επαρχίας με την Τέχνη;
Είμαστε αρκετοί καλλιτέχνες στα Τρίκαλα, αλλά με την πανδημία δεν είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε όσα θέλαμε. Θεωρώ πολλή σημαντική την παρουσία του Παιδικού Θεάτρου, διότι εκπαιδεύει τα παιδιά από μικρά να έρθουν σε επαφή με την τέχνη. Αποκτούν θεατρική συνείδηση.
Επίσης, θέλω να πω ότι στην παιδική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου γίνεται εξαιρετική δουλειά, με ποιότητα και ήθος, και έτσι δημιουργείς τους μελλοντικούς θεατές.
Επόμενα σχέδια;
Σχέδια δεν έχω, απλά είμαι σε κατάσταση αναμονής για την επόμενη δουλειά μου. Κυνηγάω τον επόμενο ρόλο μου και δεν εφησυχάζω. Η δουλειά μου δεν είναι χόμπι, βιοπορίζομαι από αυτή . Δεν θα πω όχι σε κάτι που αγαπώ πολύ και δε θέλω να βαλτώνω.
Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του trikalife.
Μπορεί να περνάμε δύσκολα σε όλα τα επίπεδα, αλλά θα πρέπει θυμηθούμε την ανθρωπιά μας, διότι την ξεχάσαμε και μόνο με τα όνειρα και την αγάπη μπορούμε να κατορθώσουμε τα πάντα. Πιστεύω ότι αυτός ο συνδυασμός μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, να είμαστε θετικοί και να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Βιώνουμε μια μοναχική περίοδο, λόγω του κορωνοϊού και πρέπει να νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπό μας.
