Νατάσα Παιδή: Ήμουν πάντα πολιτικοποιημένη

Η Νατάσα Παιδή είναι Πολιτικός Μηχανικός Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Τρικκαίων από το 2019 με την  παράταξη “Μαζί για τα Τρίκαλα”, όπου δίνει τις δικές της μάχες για μια καλύτερη πόλη.

Όπως σημειώνει « η τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αυτή που έρχεται καθημερινά και συνεχή σε επαφή με την κοινωνία» ενώ ακόμα δεν έχει αποφασίσει τα επόμενα βήματα της.

Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με την τοπική αυτοδιοίκηση;

Ενώ ήμουν πάντα πολιτικοποιημένη δεν είχα σκεφτεί ποτέ την ιδέα να ασχοληθώ με τα πολιτικά μέχρι που μου έγινε πρόταση. Η πρώτη πρόταση να κατεβώ τις εκλογές έγινε το 2014. Τότε όμως δεν είχα πολύ καιρό που είχα γυρίσει στα Τρίκαλα ακόμα έκανα το μεταπτυχιακό μου, δεν είχα προσαρμοστεί ακόμα… Ήταν αυτή η μεταβατική περίοδος από την φοιτητική ζωή στην φάση που πρέπει να κατασταλάξεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις στα επαγγελματικά σου. Περίεργη περίοδος, δεν ένιωθα ότι μπορούσα να δώσω τον χρόνο και την σοβαρότητα που αρμόζει σε μια τέτοια κίνηση, το μυαλό μου ήταν σε αλλά πράγματα, για αυτό αρνήθηκα . Το 2019 μου έγινε πάλι πρόταση, από άλλο συνδυασμό, είχε περάσει πλέον ο χρόνος της προσαρμογής και έτσι ένιωσα ότι ήταν κάτι που θα μπορούσα να κάνω.

Είστε ένα νέο πρόσωπο στο πολιτικό προσκήνιο. Γιατί πιστεύετε πως οι νέοι πρέπει να συμμετέχουν στις εκλογές;

Θεωρώ πως ο τρόπος σκέψης αλλάζει μετρά χρονιά.  Όσο είσαι πιο μικρός σε ηλικία σκέφτεσαι πιο αντισυμβατικά, δεν έχει προλάβει η κοινωνία να σε βάλει σε κουτάκια, δεν έχεις πολλές υποχρεώσεις, παιδιά, δεν έχεις προλάβει ακόμα να « διαφθαρείς» βλέπεις τα πράγματα λίγο πιο ιδανικά. Όταν είσαι νέος , τα σχεδία που κάνεις, αυτά που οραματίζεσαι είναι για το μακροπρόθεσμο μέλλον, δεν σκέφτεσαι μόνο το παρόν και το άμεσο μέλλον αυτό είναι μέσα στην φύση του ανθρώπου. Επίσης,  μπορείς πιο εύκολα να παρακολουθείς τις εξελίξεις της κοινωνίας, της τεχνολογίας, ο νέος είναι αυτός που αλλάζει τα στερεότυπα. Φυσικά τίποτα από όσα ανέφερα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των νέων και ούτε όλων των νέων και για να μην γίνομαι άδικη, όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος έχει αλλά χαρίσματα, έχει εμπειρίες ,περισσότερες γνώσεις, έχει κάνει λάθη και έχει διδαχθεί από αυτά. Η τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.

Πως βλέπετε τον ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης και του Δήμου Τρικκαίων;

Ο ρόλος της τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι βασικός, αν και βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση προσπαθεί να τον συρρικνώσει. Όμως,  η τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αυτή που έρχεται καθημερινά και συνεχή σε επαφή με την κοινωνία, αυτή που ακούει πρώτη τα προβλήματα, που τα εντοπίζει γιατί ζει μέσα την πόλη, στο Δήμο που καλείται να διαχειριστεί. Είναι πιο προσωπικές οι σχέσεις που αναπτύσσεις δεν είναι όπως ένας βουλευτής ή υπουργός που για να τον βρεις πρέπει να μιλήσεις με 10 ανθρώπους ενδιάμεσα και αν τον βρεις.

Συναντήσατε εμπόδια στην έως τώρα αυτοδιοικητική σας  πορεία;

Εμπόδια;  Ένα γενικό εμπόδιο που πιστεύω έχουν όλοι όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και ειδικά όταν ο συνδυασμός του εκάστοτε Δήμαρχου έχει αυτοδυναμία είναι ότι, ό, τι και να πεις πολλές φορές δεν έχει σημασία. Από την στιγμή που έχει την απόλυτη πλειοψηφία, ότι αντιρρήσεις και να φέρεις το θέμα θα περάσει, ακόμα και όταν όλη η αντιπολίτευση διαφωνεί. Και το χειρότερο είναι ότι πολλές φορές δεν θα μάθει κανείς ότι διαφώνησες, δεν θα περάσεις στον κόσμο η πληροφορία. Τώρα προσωπικά τα εμπόδια που συνάντησα και συναντώ έχουν να κινούν με το θέμα που αναφέραμε πριν, την ηλικία, έχω ακούσει πολλές φορές τη φράση είσαι μικρή δεν ξέρεις.  

Επίσης πιο κεκαλυμμένα, έχω αντιληφθεί, ευτυχώς όχι πολλές φορές , ότι αντιμετωπίζομαι από ορισμένους διαφορετικά επειδή είμαι γυναικά, οπότε καταλαβαίνετε: νέα γυναικά= δεν έχει βαρύτητα η άποψη της, τα στερεότυπα που λέγαμε… 

Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κάτι που με ξάφνιασε ή δεν το περίμενα αλλά ευτυχώς ξαναλέω είναι λίγες οι φορές που μου συνέβη.

Δυο χρόνια πανδημίας και όλα έχουν ανατραπεί σε όλα τα επίπεδα. Εσάς πόσο σε επηρέασε και πόσο άλλαξε τον τρόπο σκέψης και την καθημερινότητα; Η πανδημία υπήρξε μια πολύ δύσκολη περίοδος για όλους. Δυστυχώς,  μας πέτυχε σαν χωρά την στιγμή που προσπαθούσαμε να προσαρμοστούμε μετά την οικονομική κρίση. Όσο αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση, μεγέθυνε τα προβλήματα που σας ανέφερα προηγούμενος. Τα Δημοτικά Συμβούλια γινόντουσαν διαδικτυακά, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι να μην μπορούν καν να συνδεθούν, ο διάλογος και η πολυφωνία να περιοριστεί και με την πρόφαση των εκτάκτων μέτρων όλα γινόντουσαν βιαστικά.

Και λόγω του περιορισμού των μετακινήσεων και των κοινωνικών συναναστροφών, είχε χαθεί το βασικό χαρακτηριστικό της τοπικής αυτοδιοίκησης που σας ανέφερα, η επαφή με τον κόσμο.

Προσωπικά νομίζω ότι επηρέασε την ζωή μου και τον τρόπο σκέψης μου όπως τους περισσοτέρους.  Αυτό που δεν μπορούσα και ακόμα δεν μπορώ να διαχειριστώ είναι οι νεκροί, φτάσαμε κάποια στιγμή να έχουμε 134 νεκρούς την ημέρα στην Ελλάδα και πλέον είχαν γίνει απλά αριθμοί. Στα δελτία ειδήσεων, στις συζητήσεις μεταξύ μας είχε γίνει ένας αριθμός ,ενώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Είναι σοκαριστικό ποσό γρηγορά απευαισθητοποιηθήκαμε και συνηθίσαμε την απώλεια ζωής. Από την άλλη κάποιος μπορεί εύκολα να πει : πολλοί περισσότεροι πεθαίνουν καθημερινά σε εμπόλεμες ζώνες ή σε χώρες που έχουν λιμό κτλ, προσωπικά και εκεί δεν μπορώ να το διαχειριστώ.

Ποια είναι τα σχέδια σας για τη χρονιά που διανύουμε;

Η ερώτηση μου φέρει δυο αντικρουόμενες φράσεις στο μυαλό, το όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει, αλλά και το όταν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί να το αποκτήσεις.. βέβαια δεν πιστεύω κανένα από τα δυο. Όπως όλοι θεωρώ ότι θέλω να κερδίσω κάτι από τον χαμένο χρόνο της πανδημίας. Να περάσω χρόνο με την οικογένεια μου, τους φίλους μου, να κάνω πράγματα στα επαγγελματικά που αναγκαστικά μείνανε πίσω.

Τώρα αν η ερώτηση σας αφορά τα πολιτικά σχέδια δεν ξέρω να σας απαντήσω. Αυτή τη στιγμή γίνονται πολλές ζυμώσεις την πολιτική σκηνή του τόπου και περιμένω να δω τις εξελίξεις.

Η κοινωνία έχει περάσει πολλά και έρχονται και άλλα, υποβόσκει ενας αναβρασμός που πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα σκάσει, και νομίζω ότι για άλλη μια φορά θα ξεκινήσει από τους νέους, ίσως να ξεκίνησε ήδη στα πανεπιστήμια.