Φέτος, συστήθηκες στο κοινό μέσα από την ραδιοφωνική σου εκπομπή «Δες το αλλιώς» από την συχνότητα της Λέσχης 97,6fm, κάθε Σάββατο 11 με 1.
Ποιο ήταν το κίνητρο για αυτή την εκπομπή;
Αρχικά να πω ότι από μικρή είχα μεγάλη αγάπη για το ραδιόφωνο. Ήταν το «μεράκι» μου, να το πω απλά. Θυμάμαι να δίνω πανελλήνιες και να έχω το ραδιόφωνο δίπλα μου. Με βοηθούσε να συγκεντρωθώ και ένιωθα ότι κάποιος είναι δίπλα μου ειδικά την δύσκολη περίοδο των εξετάσεων. Κάποιος που με ηρεμούσε και μ’έκανε να γελάω και να μαθαίνω κάτι μέσα από αυτό που ακούω, αλλιώς για μένα ήταν χάσιμο χρόνου. Και επειδή ήταν πάντα η παρέα μου, ήθελα να είμαι εγώ αυτή που θα γίνω η παρέα του κόσμου που θα με ακούει, χωρίς να με βλέπει.
Αυτή είναι και η μαγεία του ραδιοφώνου, την οποία εγώ αγαπώ. Ακούς απλά μια φωνή , χωρίς την εικόνα αυτού που μιλάει. Το ξεκίνησα λοιπόν πριν κάποια χρόνια σαν μία λίγο τρελή ιδέα (αφού και εγώ απορούσα με τον εαυτό μου) και μετά από μία μεγάλη αποχή από τον χώρο του ραδιοφώνου, αποφάσισα να επιστρέψω για να κάνω κάτι που λείπει από τον κόσμο και από το ίδιο το ραδιόφωνο. Και αυτό που λείπει είναι το χιούμορ και η σάτιρα. Και αφού έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται αυτά, την θέση τους έχει πάρει η λογική της πόλωσης και των 2 άκρων. Θεωρώ ότι πιο εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος τι συμβαίνει όταν του το λες χιουμοριστικά και με μια πιο ελαφριά διάθεση παρά όταν αρχίζεις να τον βομβαρδίζεις με γραφικότητες και με ακραίες δηλώσεις. Έχουν παραγίνει οι προπαγανδιστικές φωνές και ο φανατισμός υπερ της μίας ή άλλης άποψης. Και όλο αυτό έχει κουράσει και τον κόσμο.
Που αποσκοπείς, τι θέλεις να βγάλεις μέσα από τη ραδιοφωνική σου εκπομπή;
Θέλω να περνάει καλά ο κόσμος. Τώρα θα μου πεις πόσο καλά μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος που «τρώει ξύλο» κυριολεκτικά κάθε μέρα από τα υπερβολικά προβλήματα που του έχουν φορτώσει και από τις χιλιάδες πληροφορίες που δέχεται κάθε τόσο, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και από τα ΜΜΕ.Η αλήθεια είναι ότι ζούμε μία χαοτική κατάσταση απ’όλες τις πλευρές, την οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε μέσα από ένα σύστημα που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση και δεν φαίνεται να υπάρχει και η δυναμική πρωτοβουλία που θα βοηθήσει στο να βρεθεί διέξοδος. Ζήσαμε, μέσα στην πανδημία, τον φόβο για την ζωή μας και την ζωή των δικών μας ανθρώπων που θεωρώ ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος φόβος από αυτόν. Τώρα ζούμε τον οικονομικό φόβο, τον ενεργειακό φόβο, τον φόβο ενός πολέμου και πάλι με κεντρικό άξονα την ζωή μας, την ζωή των παιδιών μας, το μέλλον μας και το δικό τους. Αν μπορώ και αν έχω καταφέρει μέσα σε όλη αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση να βοηθήσω τον κόσμο να ηρεμεί έστω και λίγο και να το βλέπει αλλιώς βρίσκοντας μία ισορροπία μέσα στις ακρότητες που ακούμε και βλέπουμε καθημερινά , και να περνάει όμορφα ακούγοντας την εκπομπή μου αυτό για μένα είναι επιτυχία. Πάντα ήταν επιτυχία για μένα να μου λένε «Νατάσσα , γελάω πολύ μ’αυτά που λες» γιατί ξέρω ότι τους έχω βοηθήσει έστω και λίγο ν’αφήσουν πίσω την οποιαδήποτε αρνητική σκέψη.
Πως σκέφτεσαι να προχωρήσει αυτό το νέο σου εγχείρημα; Τι να περιμένουμε;
Η αλήθεια είναι ότι η χρονιά που πέρασε για μένα ήταν εξαιρετικά δύσκολη λόγω του ότι επέλεξα να κάνω κάτι μόνη μου ραδιοφωνικά και κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανα όταν πρωτοξεκίνησα σε αυτόν τον χώρο. Και επειδή είναι πολύ απαιτητική και η δουλειά μου και πολύ απαιτητικά και τα μωρά μου, μου πήρε λίγο περισσότερο χρόνο για να προσαρμοστώ μέσα σε όλη αυτή την νέα κατάσταση αλλά και στον τρόπο που ήθελα να γίνει αυτή η εκπομπή. Δοκίμασα πράγματα στα οποία δεν είχα την εμπειρία αλλά που ήθελα πολύ να τα δω από κοντά, μπαίνοντας στην διαδικασία να τα κάνω. Παρ’όλα αυτά το χάρηκα και το χάρηκα περισσότερο γιατί έμαθα πράγματα που τα είχα αφήσει στην άκρη, σαν να ήταν πολύ μακριά από μένα. Τώρα, για την νέα χρόνια έχω κάποια πράγματα στο μυαλό και αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε πολύ υλικό για την νέα σεζόν.
Στο καιρό της εικόνας, του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι ραδιοφωνικές εκπομπές έχουν το δικό τους χώρο και μέλλον;
Η εικόνα είναι κυρίαρχη. Είναι αυτή που θα σου δώσει τις περισσότερες πληροφορίες. Και πολλές φορές πληροφορίες που δεν τις χρειάζεσαι, είναι περιττές και σου δημιουργούν και χαοτική σκέψη λόγω της ποσοτικής και ποιοτικής υπερβολής τους. Καλό θα είναι να κρατήσουμε τις καλές πτυχές και διαστάσεις που μας προσφέρει και η εικόνα και το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Να μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια είναι η προπαγάνδα, πότε κάτι γίνεται γραφικό, πότε κάτι φτάνει στα όρια του χυδαίου και του ανθρωποφαγικού. Και επειδή η πληροφορία σε όλα αυτά τα μέσα φτάνει πολύ γρήγορα και αφιλτράριστα, οι ραδιοφωνικές εκπομπές πρέπει να έχουν τον δικό τους χώρο και το δικό τους μέλλον και να μπορούν να διατηρήσουν την μαγεία, που όπως είπα, έχει από μόνο του το ραδιόφωνο. Και η απόψη μου είναι ότι και το ραδιόφωνο χωρά μέσα σε όλο αυτό, αλλά καλό θα είναι να κρατάμε τις ραδιοφωνικές παραδόσεις για να μην χαθεί και η αξία του.
Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι λείπει από το σύγχρονο ραδιόφωνο; Τι θα άλλαζες αν είχες την δυνατότητα;
Πέρα από του χιούμορ που ανέφερα στην αρχική μου απάντηση, λείπουν οι νέοι άνθρωποι. Λείπει η νέα γενιά. Η πιο φρέσκια φωνή. Και το παρατηρώ πολύ έντονα στην πόλη μου. Δεν ακούω νέους ανθρώπους με καινούρια πράγματα που σίγουρα μπορούν να κάνουν στον χώρο αυτό. Και δεν εννοώ ραδιοφωνικούς παραγωγούς που θα κάνουν μια life-style εκπομπή ή μία εκπομπή που θα λένε δυο-τρία πράγματα για την showbiz ή οποιασδήποτε άλλης θεματολογίας και θα παίζουν τραγούδια την υπόλοιπη ώρα. Δεν τις υποτιμώ ούτε αυτές τις εκπομπές. Αλλά δεν θέλω να ακούω μόνο αυτό. Να υπάρχει και αυτό , αλλά να υπάρχει και αυτό το ραδιόφωνο που σε βοηθά να σκέφτεσαι. Το ραδιόφωνο μπορεί να παράγει σκέψη, μπορεί να δώσει κίνητρο να διευρύνουμε αυτή την σκέψη, ανεμπόδιστα, καθαρά, αχρωμάτιστα , ελεύθερα και χωρίς τους περιορισμούς που απαιτούν οι εποχές. Και να το κάνουμε με πολύ χιούμορ. Έχουμε εγκλωβίσει τη σκέψη μας από τον φόβο της «ετικέτας» και του πως θα μας χαρακτηρίσουν αν πούμε εκείνο ή το άλλο. Ο κόσμος και ειδικά ο νέος κόσμος πρέπει να εκφράζεται ανοιχτά και ελεύθερα με μοναδικό όριο τον σεβασμό στο κοινό που τον ακούει.
