Γάτα: Το έξυπνο αιλουροειδές που μας ηρεμεί και μας φτιάχνει τη διάθεση

Επικρατεί η αντίληψη ότι οι γάτες δεν αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς με τον άνθρωπό τους, ότι το μόνο που τους νοιάζει είναι να τους προσφέρει φαγητό, ότι είναι ανεξάρτητες.

Όσοι ζουν μαζί τους, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά τα πλάσματα είναι μοναδικά: στη συμπεριφορά, στο σκέρτσο, στη σκανταλιά, στο παιχνίδι τους.

Και είναι πολύ κρίμα, αυτά τα ζώα να ζουν στον δρόμο. Εκτεθειμένα σε κινδύνους, στο κρύο και στη ζέστη, γεμάτα άγχος για την επιβίωση τους στους αφιλόξενους δρόμους.

Και είναι θλιβερό, να βλέπεις νεογέννητα γατάκια πεταμένα σε κάδους, εγκαταλελειμμένα μέσα σε κούτες/σακούλες, ενήλικα να τα παρατούν στο δρόμο.

Με αφορμή τη σημερινή ημέρα, η πρώην πιστοποιημένη εκτροφέας γατών Βεγγάλης και Burmese, Εύα Καψάλη, και η τραγουδίστρια – τραγουδοποιός, Λουΐζα Σοφιανοπούλου, μιλούν για αυτό το υπέροχο αιλουροειδές, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους.

Εύα Καψάλη: «Σύμφωνα με μελέτες, η συνύπαρξη με μια γάτα έχει πολλαπλά οφέλη, τόσο για την ψυχική, όσο και για τη σωματική μας υγεία»

«Πάνε χιλιάδες χρόνια που αυτό το πανέμορφο και μυστηριώδες ζώο ζει στο περιβάλλον του ανθρώπου.

Άραγε, φτάνει μόνο μια μέρα για να τιμήσουμε αυτό το υπέροχο αιλουροειδές, όπως του αξίζει;

Έχοντας γάτες πολλά χρόνια, θα πω με σιγουριά ότι δεν φτάνει.

Οι γάτες είναι σύντροφοι ζωήςσυνοδοιπόροισυνεπιβάτες.

Είναι, ίσως, το μόνο οικόσιτο αιλουροειδές.

Αρκετά παρεξηγημένες και, συνάμα, τόσο αξιαγάπητες από πολύ κόσμο.

Η γάτα είναι ένα αυτόνομο και ανεξάρτητο ζώο, λατρεύει να ανακαλύπτει νέα πράγματα και να πειραματίζεται.

Συνάμα, όμως, δεν διστάζει να δείχνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους την αφοσίωση της στον γατογονιό της.

Πολλές είναι οι γάτες που αγαπούν να κοιμούνται πάνω στον άνθρωπό τους, που μας «ζυμώνουν», όπως αντίστοιχα «ζυμώνουν» τη μαμάκα τους για να θηλάσουν, που μας ακολουθούν σαν σκυλάκια για να παίξουν μαζί μας, που νιαουρίζουν για να μας επικοινωνήσουν αυτό που χρειάζονται εκείνη τη στιγμή. Για παράδειγμα, τροφή, χάδια, παιχνίδι.

Η κα Εύα Καψάλη, πρώην πιστοποιημένη εκτροφέας γατών Βεγγάλης και Burmese

Η γάτα είναι ένα απίστευτα καθαρό ζώο, που από πολύ μικρή ηλικία γνωρίζει ενστικτωδώς να πηγαίνει στην άμμο της ή στο χώμα, και να καλύπτει τις ακαθαρσίες της, ενώ σε κάθε ευκαιρία περιποιείται τη γούνα της.

Είναι ένα ζώο αρκετά έξυπνο, που εάν ο γατογονιός της ασχοληθεί μαζί της, είναι σε θέση να μάθει διαφορά κόλπα, όπως να μας φέρνει το παιχνιδάκι της, να εκπαιδευθεί στο να φοράει στηθόλουρο και να μας συνοδεύει στη βόλτα μας, να έρχεται όταν την φωνάζουμε, να κάνει την «ανάγκη» της σε ανθρώπινη τουαλέτα, κ.ά. Με θετική εκπαίδευση και υπομονή δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να επιτευχθούν.

Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με μελέτες, η συνύπαρξη με μια γάτα έχει πολλαπλά οφέλη, τόσο για τη ψυχική, όσο και για τη σωματική μας υγεία.

Ένα εξ´αυτών είναι η αισθητή μείωση του άγχους, ενώ η συμβίωση με μία γάτα βοηθά ανθρώπους με ψυχικές νόσους, καθώς νιώθουν πιο ήρεμοι. Είναι, άλλωστε, και προσωπική μου πεποίθηση ότι οι γάτες είναι, ίσως, το καλύτερο και ασφαλέστερο αντικαταθλιπτικό.

Επίσης, βοηθούν το ανοσοποιητικό μας, καθότι η έκθεση μας στην τρίχα της γάτας συνδέεται με χαμηλότερα ποσοστά αλλεργίας και άσθματος.

Γι’ αυτό, είναι πολύ ωφέλιμο, παιδάκια από μικρή ηλικία να συνυπάρχουν με μία γάτα. Τα βοηθά, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά, καθώς γίνονται πιο υπεύθυνα, πιο στοργικά και πιο κοινωνικοποιημένα.

Επειδή η γάτα συμβάλλει στη γενικότερη ηρεμία μας, έχουν γίνει μελέτες, οι οποίες έχουν αποδείξει ότι η συνύπαρξή μας μαζί της μειώνει τον κίνδυνο για εμφάνιση εγκεφαλικού και καρδιακών επεισοδίων.

Επιπλέον, άκρως σημαντικό είναι να ειπωθεί ότι, έχοντας μια γατίσια παρέα σπίτι μας, μειώνεται το αίσθημα της μοναξιάς και αυξάνεται το αίσθημα της συντροφικότητας.

Μπορεί να είναι αυτόνομο ζώο η γάτα, όπως προείπαμε, όμως αναπτύσσει πολύ ισχυρό δεσμό με τον άνθρωπό της.

Εν κατακλείδι, είτε μιλάμε για γάτες ράτσας, είτε για γάτες… ταράτσας, το να τις κάνουμε μέρος της ζωής μας μόνο οφέλη θα μπορούσε να έχει.

Ανοίξτε το σπίτι σας και κάντε μέρος της ζωής σας μια γατούλα. Δεν υπάρχει περίπτωση να το μετανιώσετε.

Το μόνο που, ίσως, συμβεί, είναι στη πορεία να θέλετε και δεύτερη.

Άλλωστε, όπως λέει και μία ιταλική παροιμία: «ευτυχισμένο είναι το σπίτι που έχει τουλάχιστον μια γάτα».

Χρόνια πολλά σε αυτά τα υπέροχα πλάσματα, που ομορφαίνουν τη ζωή μας καθημερινά, αδιάκοπα και ανιδιοτελώς».

Λουΐζα Σοφιανοπούλου: «Στη χώρα μας, κάθε άνοιξη και φθινόπωρο, βρίσκονται πεταμένα, ή παρατημένα, εκατοντάδες μωρά γατάκια»

«Καθώς μεγάλωνα, άκουγα συνέχεια πως οι γάτες είναι ανεξάρτητες, οι γάτες είναι σνομπ, οι γάτες μας θεωρούν κατώτερουςδεν αγαπούν και κοιτούν το συμφέρον τους.

Μετά δύο χρόνια συγκατοίκησης με τρία, πλέον, από τα θαυμαστά αυτά αιλουροειδή, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πως οι άνθρωποι που τα λένε, δεν έχουν κάνει τον κόπο να γνωρίσουν αυτό το μαγικό πλάσμα.

Αντίστοιχα λάθη γίνονται και με τους σκύλους, βέβαια, τους υπέροχους αυτούς φίλους μας, σαν τη Λαρού μου, ένα αριστούργημα που με άφησε νωρίς κι έτσι βρέθηκα αγκαλιά με τρία γατόνια στον καναπέ.

Αυτά με παρηγόρησαν, με ηρέμησαν, γέμισαν την καρδιά μου με αγάπη και το σπίτι μου με γέλια.

Έχουν πολλή πλάκα τα γατιά.

Έχουν μια απίθανη ικανότητα να σε ανεβάζουν και να σε κατευνάζουν – αναλόγως τι χρειάζεσαι.

Δεν είναι τυχαίο, που υπάρχουν χιλιάδες βίντεο με γάτες και γατάκια σε τρομερές περιπέτειες, και είναι τόσο δημοφιλή. Στο δικό μου κινητό έχω εξαντλήσει σχεδόν τη μνήμη με γατοβίντεο και γατοφωτογραφίες – όχι μόνο με τα δικά μου, αλλά και με ένα σωρό αδεσποτάκια που πέρασαν από το σπίτι και την αγκαλιά μου, μέχρι να βρουν την παντοτινή τους οικογένεια.

Όλα τα ήθελα να τα κρατήσω, σαν τις γεύσεις του παγωτού ένα πράγμα, αλλά πού να τα βάλω!

Πανέμορφα, άλλα όχι και τόσο, μωρά κι ενήλικατυχερά και άτυχαυγιή και άρρωσταταλαιπωρημένατυφλάπονεμέναπεινασμένα πλάσματα που μας χρειάζονται.

Η κα Λουΐζα Σοφιανοπούλου, τραγουδίστρια – τραγουδοποιός

Στη χώρα μας, κάθε άνοιξη και φθινόπωρο, βρίσκονται πεταμένα ή παρατημένα εκατοντάδες μωρά γατάκια, καθώς πολλοί εγκαταλείπουν τις εγκύους γατούλες τους για να απαλλαγούν από το βάρος, επειδή δεν προνόησαν να τις στειρώσουν.

Όλα αυτά τα ζώα, αν καταφέρουν να μεγαλώσουν, θα γεννήσουν, με τη σειρά τους, και η ζωή στο δρόμο δεν είναι καθόλου εύκολη. Και κρύβει μεγάλους κινδύνους.

Όσο καλά και να φαίνεται μια αδέσποτη γατούλα, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί, για παράδειγμα, να χτυπηθεί από αυτοκίνητο. Σαν την Αρλεκίνα μου, που τη φρόντιζα κάθε μέρα για δύο χρόνια χωρίς να μπορώ να την αγγίξω. Λίγες μέρες αφότου, επιτέλους, ήρθε στην αγκαλιά μου, την έχασα για πάντα. Θα την είχα πάρει στο σπίτι αν με εμπιστευόταν, αλλά δεν πρόλαβα. Δεν την αδικώ.

Κάποιος παλιάνθρωπος πέταξε τα μωρά της πρώτης γέννας της στα σκουπίδια, κι έκλαιγε για μέρες.

Πόσο είχα πονέσει μαζί της… Μέχρι να καταφέρω να τη στειρώσω, την είχα από κοντά, μην τυχόν της συμβεί τίποτα. Έτσι ανακάλυψα και το μικροσκοπικό μωράκι -από τα έξι τελευταία που γέννησε-, που είχε τα δύο πίσω ποδαράκια του μισά.

Θα πέθαινε στο δρόμο ανήμπορο, το μικρούλι μου, αν δεν το έβλεπα. Το πήρα σπίτι, την ονόμασα Μπριζίτ, και ένιωσα πρώτη φορά να απαλύνεται ο πόνος της απώλειας του σκύλου.

Είχα, ήδη, υιοθετήσει ένα ροζ – ξανθό λουκουμά, ονόματι Λίο, αλλά ξαφνικά είχε άλλο νόημα η ζωή.

Περνούν και νεογέννητα κάθε τόσο από τα χέρια μου. Άλλα ζουν και βασιλεύουν, άλλα δεν αντέχουν.

Ένα απ’ αυτά έγινε το τρίτο μου παιδί, η Σελίν, ανθρωπόγατο, γιακάς κανονικός, κι εγώ μαμά κανονική με ξενύχτια κι απ’ όλα.

Αγάπη είναι, φροντίδα είναι, ζωή είναι. Έχει την ίδια αξία με τη δική μας, και η αναγνώριση αυτής μας κάνει Ανθρώπους.

Η γάτα με έμαθε να αγαπώ χωρίς όρους, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς προσδοκίες. Της έδωσα χώρο και χρόνο, κι εκείνη άπλωσε το υπέροχο κορμί της πάνω μου, γουργουρίζοντας θεραπευτικά.

Αγαπώ τις γάτες που ζουν μαζί μου, αλλά και όλες τις άλλες, γιατί είναι υπέροχες και γιατί με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Μια μέρα έφεραν στη ζωή μου και τρεις νέες υπέροχες φίλες, που μαζί φτιάξαμε μια Ομάδα Φροντίδας Αδέσποτων στη γειτονιά. Στηρίζουμε η μια την άλλη, κι έχουμε καταφέρει πολλά. Αλλά είναι δύσκολο πρακτικά, οικονομικά και συναισθηματικά. Χρειάζεται επίσημα κρατική βοήθειαοργάνωση και περισσότερους εθελοντές σε κάθε γειτονιά, για να δούμε πραγματική διαφορά και βελτίωση της κατάστασης.

Εύχομαι να το δούμε μια μέρα. Να αλλάξει επίπεδο η ζωή μας, αλλά και η ζωή τους».

.ygeiamou.gr/